Context Er is gedoe in het team van de Sales Binnendienst. Al jaren suddert het onder de oppervlakte. De leidinggevende heeft een vaag voorgevoel dat het flink mis kan gaan, maar krijgt zijn vinger er niet achter. Dan komt er een klacht van een klant en ontploft de boel. Naarstig gaat iedereen op zoek naar […]
Context
Er is gedoe in het team van de Sales Binnendienst. Al jaren suddert het onder de oppervlakte. De leidinggevende heeft een vaag voorgevoel dat het flink mis kan gaan, maar krijgt zijn vinger er niet achter.
Dan komt er een klacht van een klant en ontploft de boel. Naarstig gaat iedereen op zoek naar de zondebok: wie heeft de fout gemaakt? Kleine barstjes worden ineens grote scheuren. De onderstroom komt als een tsunami naar boven. Mensen vliegen elkaar in de haren, beschuldigen elkaar van nalatigheid, de kantjes ervan aflopen.
Aan ons de vraag het team te helpen om dit in goede banen te leiden. We spreken eerst de teamleden los van elkaar. Hoe kijken zij naar de situatie en hoe zien ze hun eigen rol hierin? Hoe zouden ze willen dat het team met elkaar samenwerkt?
Van drie teamleden horen we tijdens de interviews:
‘Ik ben de énige die zich uitspreekt hier. Dat heb ik ook altijd gedaan. Alle anderen houden hun mond.’
Fractaal van het patroon
Zoals vaak gebeurt als er gedoe is, zijn mensen vooral gericht op hun eigen werkelijkheid. Er is ze veel aan gelegen om die in stand te houden.
Dat ze weinig met elkaar in gesprek zijn, ook andere perspectieven onderzoeken, blijkt duidelijk uit deze uitspraak. Want als deze drie zich (als enigen) wel uit zouden spreken, zouden anderen dat toch zeker ook zien? Maar dat was duidelijk niet het geval.
Wat hier ook speel is dat teamleden een heel ander beeld hadden bij hoe jezelf uitspreken er in de praktijk uitziet. En ook dat past bij dit patroon van niet onderzoeken van andere werkelijkheden,
Wat ook blijkt uit dit voorbeeld, is het patroon van de schuld buiten jezelf leggen en niet kijken naar de eigen bijdrage aan de situatie. Deze uitspraak is er een uit vele met als ondertoon: ‘Aan mij ligt het niet!’
Het was een cadeautje dat drie mensen zich hierover naar ons uitspraken. Daarmee hadden we een mooie ingang voor een open gesprek. Dit kón tenslotte niet allemaal tegelijk waar zijn, dan moest er wel iets anders aan de hand zijn.
Benieuwd naar wat ons Fractalenonderzoek voor jouw organisatie kan betekeken?
FRACTALENONDERZOEK – PIJLSNIJL EN CONCREET NAAR DE KERN VAN JE CULTUUR
Lees ook het fractaaltje: Sotto voce: ‘En die van ons is het belangrijkst’