Hoe zet jij verandering vast met je eigen fantasie?

Fantasie is mooi. Maar het staat ook veel veranderingen in de weg. Vooral omdat je de meeste niet door hebt.

“Ik heb hier elke droom die je wilt in mijn droomwinkeltje”.

Mijn jongste licht op. Eindelijk iemand die iets zinnigs zegt: zijn Grote Broer. 

Ik heb net alle zeilen bijgezet om hem tot bedaren te brengen nadat hij wakker werd van een enge droom. “Vertel maar over je droom”, “hoe kan ik je helpen”, bekertje water.

Niets hielp. De dromenwinkel van mijn oudste wel.

Licht gefrustreerd dat mijn creatieve oplossingen het afleggen tegen die van een zevenjarige laat ik hen heerlijk slapend achter.

“Jammer toch dat je deze gave om mee te gaan in een fantasie verliest met de jaren”, denk ik nog.

Maar is dat wel zo?  Verliezen we die gave om mee te gaan in een fantasiewereld echt?

Laten we ons allemaal niet regelmatig verleiden tot ongebreideld fantaseren? En zo lang mogelijk volhouden dat het echt is?

We doen het nu hooguit wat meer ‘sophisticated’. Iets minder opzichtig. Lastiger om door te prikken.

Gisteren nog geloofde ik écht dat ik het verslag van een strategiesessie in een uur of twee wel af zou hebben. Zelfs met nog twee uur erbij de volgende dag was het resultaat nog niet naar mijn zin.

Vorige week zei een klant, een slimme manager, nog stellig dat “als hij het maar goed uitlegt, zijn mensen toch vast wel gaan doen wat ze hebben afgesproken”.

Of wat dacht je van de leiding van een groot veranderprogramma die blijft volhouden: “als het besluit eenmaal is genomen, dan draait het middle management wel bij”. Ondanks dat eerdere besluiten nog nooit uitmaakten voor het gedrag van hun middle managers.

Allemaal fantasie. Het is niet echt en ergens weet je dat.

Met fantaseren is niets mis. Je hebt een gezonde dosis inbeeldingsvermogen nodig. Bijvoorbeeld als je bezig bent met het formuleren van je gewenste uitkomst en hoe dat er dan concreet uitziet.

Om ‘out of the box’ te denken en tot nieuwe oplossingen te komen.

Of gewoon voor je eigen gemoedsrust. Net als mijn jongste.

Het zit in de weg als je blijft vasthouden aan je fantasie terwijl de realiteit steeds iets anders laat zien.

Als dat de ontwikkeling die je wilt realiseren in de weg staat.

Het gaat mis wanneer:

ik blijf volhouden dat ik een verslag van een ingewikkelde strategiesessie in twee uur af kan hebben, en ik stelselmatig in tijdnood verkeer;

een goede uitleg er tot nu toe niet leidde dat mensen zich aan de afspraken houden. En nog een keer uitleggen dus ook niets uitmaakt;

of besluitvorming helemaal niet tot ander gedrag van het middle management leidt. Vroeger niet. Nu niet.

In onze rol als begeleiders van veranderprocessen (van binnenuit) komen we regelmatig dit soort fantasieën tegen. Die met hand en tand verdedigd worden.

In de meest voorkomende hersenspinsels zitten de woorden ‘als, dan’. “Als we hier eenmaal goed beleid op hebben geformuleerd, dan ga ik er wel op sturen”.

‘Als, dan’ is een omgekeerde ‘ja, maar’.

Ofwel: vergeet het maar. 

Grote kans dat alles wat je beschrijft in je ‘als, dan’ nooit gebeurt. Mooie fantasie. Geen realiteit.

Kijk in de spiegel. Waar blijf jij geloven in een fijne fantasie? Waar zet jij jezelf (en je gewenste verandering) vast met een fabeltje? Welke ‘als, dan’-redeneringen gebruik jij?

Vraag anderen je hierbij te helpen. Anderen zien het vaak beter dan jij zelf.
We doen het namelijk allemaal. Jij ook dus.

Kun je het dan maar beter niet meer doen?

Nee hoor. Blijf vooral fantaseren. Voor Grootse Plannen. En om lekker te slapen.

Maar als je niet verder komt is het verstandiger om wakker te blijven.

Laat je weten wat het je oplevert?