Context Het MT van de ondersteunende afdeling wil graag meer betrokkenheid van de medewerkers met de business zien. De nieuwjaarsborrel komt eraan, en dus besluit het MT om dat te combineren met het ‘ontmoeten van de business’. Want, zo is de gedachte, elkaar informeel ontmoeten is een ideale manier om meer betrokkenheid te krijgen. Zo gezegd, […]
Context
Het MT van de ondersteunende afdeling wil graag meer betrokkenheid van de medewerkers met de business zien.
De nieuwjaarsborrel komt eraan, en dus besluit het MT om dat te combineren met het ‘ontmoeten van de business’. Want, zo is de gedachte, elkaar informeel ontmoeten is een ideale manier om meer betrokkenheid te krijgen. Zo gezegd, zo gedaan.
In de mail verwoorden ze dit als volgt:
Onderwerp: Kwartaalbijeenkomst inclusief nieuwjaarsborrel
Beste collega,
We nodigen je van harte uit voor de Kwartaalbijeenkomst die dit keer in teken staat van “ontmoet de business”. Het ontmoeten van de business is een belangrijk en actueel thema voor ons als HR en op jouw aanwezigheid wordt dan ook gerekend. Alleen wegens een dringende reden en met toestemming van een lid van het MT kun je jezelf afmelden. Je reactie moet vóór 6 december 2018 bij de organisatie bekend zijn, anders rekenen we op je komst.
Het gevolg?
Gesprekken van de medewerkers bij het koffie-apparaat met een hoog ’nou jaa zeg’ gehalte.
Fractaal van het patroon
Terwijl de intentie is om meer betrokkenheid te creëren, is het Eigenaarschap volledig eenzijdig belegd: bij degene die het bedenken. En niet waar het ook hoort: bij degene die het ‘ontmoeten’ te doen hebben.
Medewerkers worden in woorden ‘van harte uitgenodigd’, maar even later ‘verplicht aanwezig’ geacht tenzij er iets is met ‘dringende redenen’ én ’toestemming’.
Het patroon dat we in deze organisatie steeds zien terugkeren is die van ‘opleggen’, waarmee ze alleen maar meer uit verbinding gaan in plaats van de verbinding te versterken.
Onderliggend patroon hierbij is de behoefte aan controle: ‘alleen als we het verplicht stellen, komen mensen ook daadwerkelijk en kunnen we aan de verbinding werken’ lijkt het onderliggend paradigma.
Saillant detail: volgens de medewerkers hebben ze veel contact met de business. En nog zinvol ook. Maar die verbinding lijkt het MT niet gelegd te hebben.