Tips over organisatieverandering? Meld je aan voor onze Nieuwsbrief en krijg een gratis hoofdstuk uit Verandering 3.0

‘Wat volgens mij cruciaal is, is dat… oh,… goedemorgen schat!’

Context De eerste call staat al vroeg op de agenda vandaag. En aangezien de jongste studiedag heeft, staat die lekker op zijn gemakkie op. Gevolg is dat ik al diep in gesprek ben terwijl hij boven nog op één oor ligt.  Terwijl we in een goed en stevig gesprek zijn over hoe we kunnen zorgen […]

Context

De eerste call staat al vroeg op de agenda vandaag. En aangezien de jongste studiedag heeft, staat die lekker op zijn gemakkie op. Gevolg is dat ik al diep in gesprek ben terwijl hij boven nog op één oor ligt. 

Terwijl we in een goed en stevig gesprek zijn over hoe we kunnen zorgen dat in gang gezette bewegingen goed in de aandacht blijven, hoor ik wat gestommel boven. Even later gaat de deur naar de woonkamer waar ik me in overleg ben open en komt zoonlief binnen. Met een blij hoofd komt hij naar me toe om me, midden in een zin, een stevige knuffel te geven. 

Ik hoor mezelf zeggen: 

‘Wat volgens mij cruciaal is,

is dat… oh,… goedemorgen schat!’

Op het scherm zie ik mijn gesprekspartners glimlachen, terwijl we onverstoord verder gaan met ons gesprek. 

Fractaal van het patroon

Een paar maanden geleden was een situatie als deze bijna ondenkbaar. Meetings doe je door bij elkaar te komen. Iedereen stapt in zijn professionele rol en laat de andere rollen die je thuis vervult daar netjes achter. Mogelijk vertel je erover aan je collega’s voor of na een vergadering, maar het zijn gescheiden werelden. 

Als je al thuiswerkte en zou inbellen, was de mores dat je daarbij zoveel mogelijk doet of je niet echt thuis bent. Een blaffende hond, aanbellende postbezorger en zéker kinderen die even aandacht willen vormden een onderbreking van het professionele kader waarbinnen gesprekken plaatsvinden. 

Nu we al maanden noodgedwongen met elkaar videobellen, zijn we eraan gewend geraakt. We kijken niet meer verrast op door kattenstaarten die door het beeld lopen. We zien allerlei huis- en kinderkamers en thuiskantoren. En ja, daar vindt meer plaats dan alleen het werk. Als daar even iets van langskomt, is dat gewoon onderdeel van hoe het is. Onderdeel van het nieuwe normaal. En in dit geval best leuk eigenlijk. 


Lees ook: ‘Ik ben beleidsmedewerker, dus ik kan niks doen’

print dit artikel

Leave a Reply


De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.