Context Vrijdagochtend, na een paar nachten flinke vorst ligt er op veel plekken natuurijs. Ik gooi mijn afspraken om en vertrek zodra de kids op school zijn (al dan niet online) met een vriendin naar één van die prachtige schaatsplekken. We zien we van een afstandje al dat we niet de eersten zijn. Langs de […]
Context
Vrijdagochtend, na een paar nachten flinke vorst ligt er op veel plekken natuurijs. Ik gooi mijn afspraken om en vertrek zodra de kids op school zijn (al dan niet online) met een vriendin naar één van die prachtige schaatsplekken. We zien we van een afstandje al dat we niet de eersten zijn. Langs de dijk staat een rij auto’s geparkeerd. Als we de dijk op draaien, springen drie dingen in het oog: een informatiebord met in koeienletters ‘GEVAARLIJK IJS —> NIET BETREDEN’, drie verkeersregelaars in reflecterende kleding en een heleboel schaatsers op het ijs achter hen.
We worden gestopt door de verkeersregelaar, die ons vraagt of we komen schaatsen? ‘Jazeker!’, zeggen wij blij. ’Graag aan de linkerkant van de dijk parkeren dan, zo ver mogelijk in de berm’, gaat hij verder, ‘en dan kunt u zo over de dijk naar het ijs’. Snel en monotoon draait hij vervolgens zijn duidelijk ingestudeerde zin af: ’Schaatsen is wel op eigen risico, er zijn gisteren vier mensen doorheen gegaan’. Om vervolgens weer een brede grijns op zijn gezicht te toveren en ons vooral heel veel plezier te wensen: ‘Genieten, hè?!’.
Fractaal van het patroon
Het Nederlandse gedoogbeleid op zijn best. We zeggen met een groot bord: ‘het mag niet, niet doen!’ Daarmee is feitelijk voldaan aan de eis om burgers te wijzen op de gevaren. Waarschijnlijk juridisch netjes afgehecht zo.
Tegelijk blijven we Nederlanders, en zijn we realistisch genoeg om te beseffen dat de gemiddelde inwoner zich deze ijspret echt niet door de neus laat boren door een wakje hier of daar.
En dus zetten we een paar vriendelijke verkeersregelaars neer om de auto’s met schaatsers die hier in drommen naartoe komen in goede banen te leiden. Uiteraard met nog de verplichte melding dat schaatsen op eigen risico is, uitgesproken in kleine lettertjes. En gevolgd door in hoofdletters en met zichtbaar genoegen: ‘Veel plezier!’.
Lees ook: ‘En dit wordt dan jouw vaste flexplek’